Jadąc do mojego wieloletniego klienta – prezesa firmy, w której mieliśmy przeprowadzić diagnozę potencjału i kompetencji zawodowych pracowników, służącą zaplanowaniu ich rozwoju – zastanawiałam się, jak poprowadzić spotkanie. Zależało mi na udziale prezesa w tym projekcie. Wiedziałam, że na przekonanie go mam nie więcej niż trzy minuty – nie będzie mnie dłużej słuchał, jeśli w tym czasie nie uda mi się go zainteresować.

Mój znajomy prezes jest „czerwony”, lub wg terminologii Hipokratesa jest cholerykiem. To znaczy, że jest nastawiony na realizacje zadań i to zadania – nie ludzie – są dla niego najważniejsze. Jest ekstrawertykiem, czyli kieruje swoje postrzeganie i aktywność na zewnątrz. Energiczny, impulsywny, szybki, lepiej funkcjonuje kiedy sprawy toczą się wartko, trudno mu się koncentrować na szczegółach. Jest „syntetyczny” – lubi łączyć w całość różne elementy. Myśli holistycznie i działa tak samo. Lubi uruchamiać wiele projektów równocześnie, działanie jest jego żywiołem. Chętnie podejmuje ryzyko, eksperymentuje, poszukuje nowych rozwiązań, jest elastyczny i ciekawy nowych wyzwań. Nie trzyma się sztywnych zasad, jeśli to ma go doprowadzić do celu. Z pewnością nic nie osiągnę, jeśli będę chciała narzucić mu jakiekolwiek ramy czy procedury. Niezależność i poczucie wpływu, a nawet kontroli to niezwykle ważne potrzeby choleryka.

Na przestrzeni dziejów różni badacze w rozmaity sposób próbowali zrozumieć naturę człowieka oraz scharakteryzować go – poszukując pewnych schematów i podobieństw między ludźmi. Klasycznie typy osobowości zostały podzielone na 4 kategorie, są to tzw. typy temperamentów Hipokratesa-Galena. Dalsza część artykułu w załączniku.

Artykuł „Jak rozmawiać, żeby przekonać?” ukazał się w dwumiesięczniku”Szef Sprzedaży” (nr 21). Dzięki uprzejmości Redakcji, możemy udostępnić go Państwu na naszym blogu. Informacje na temat prenumeraty czasopisma – www.szef-sprzedazy.pl